Ul Gels (il gelso)

Pubblicato il da Lorenzo Pontiggia il poeta Mary Lory

 

Ul Gels (il gelso)

 

Me ricordi i noni che andavan

al pian a ciapa i foi per i bach de seda,

e sfamavan tanta gent...

E d'invernuu sa scaldavan al camen

cul sacrifisi dei muron

che scintilavan d'amuur...

 

Nun bagai

sa riempivun la buca

felis dei bianc e negar...

Un chur dei me part

el ma cuntasuu

un casu interessant:

 

in pian la vest duu bei muron,

che varevan, el se interesaa

per cumpra ul teren e la cunclus.

Ciapaa i danee, ul paisan

cuntent la pensaa de taiai

per fa una buna brasaa...

 

El chur, quand lé riturnaa a tò

i muron, lée restaa culnas alinsuu...

Adess han piantaa ad Albes

un giuven visen al campanen stort,

inscee ul muron che dress le mingaa

elga faraa cumpagnia...

 


Pontiggia Lorenzo

Poeta dialettale brianzolo

Con tag Poesia

Per essere informato degli ultimi articoli, iscriviti:
Commenta il post